ΔΩΡΕΑΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 11.00-2.00
-«ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ-Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ»
«ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ»
Κάρολος Κουν
-δεν κάνουμε θέατρο για το φαίνεσθε κάνουμε θέατρο για το είναι.
ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Είναι απαραίτητο το θέατρο στη ζωή μας ή μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτό?
ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Υπάρχει άνθρωπος που δεν μπορεί να κάνει θέατρο?
ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Έχετε υποδυθεί κάποια στιγμή στην ζωή σας ένα ρόλο?
Αν παρατηρήσετε ένα παιδί την ώρα που παίζει υποδύεται πολύ εύκολα και ταυτόχρονα πολλούς ρόλους. Δεν το νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι. Είναι 100% μέσα σ’ αυτό που κάνει. Όλη του η προσοχή όλο του το είναι ψυχή τε και σώματι ενεργεί σαν αεροπλανάκι, μωρό, μαμά, γιατρός. Ένας μικρός ηθοποιός, αγνός και αφύλαχτος, εκτεθειμένος και αληθινός. Τα βρέφη ανάλογα με τα στάδιο τις αντίληψης στο οποίο βρίσκονται μιμούνται τις κινήσεις και τις εκφράσεις των ενηλίκων ή των μεγαλύτερων αδερφών τους.Επομένως, όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως φύλλου, θρησκείας, υπηκοότητας, είναι εκ φύσεως μίμοι.
Στην ιστορία του θεάτρου ο μίμος είναι και ο πρώτος ηθοποιός.Όταν περιγράφουμε σε κάποιο φίλο ένα συμβάν ή έναν διάλογο που μας έχει κάνει εντύπωση αλλάζουμε ασυναίσθητα ρόλους για να γίνει η περιγραφή μας πιο γλαφυρή, γινόμαστε πολύ παραστατικοί και ασυνείδητα επιδιώκουμε να συγκινήσουμε τον ακροατή να του μεταφέρουμε τα συναισθήματα μας και όχι απλά και μόνο τα γεγονότα σαν να διαβάζουμε εφημερίδα
.ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟΙ δίνουμε την δική μας παράσταση και το απολαμβάνουμε.
Το σώμα μας και η ψυχή μας είναι το μέσον για να περάσουμε στο κοινό μας το μήνυμα που επιθυμούμε.
Αντιγόνη Πανταζή
